Sdr. Salbiah Ani dalam tulisannya di Berita Harian baru-baru ini membangkitkan semula pendapat politikus Fuad Zarkashi (Timbalan Menteri Pelajaran) di Dewan Rakyat bahawa kerajaan sedia mempertimbangkan pemberian Anugerah Sastera Negara kepada para penulis yang menulis dalam bahasa-bahasa lain selain Bahasa Kebangsaan.
Pendapat politikus ini berbahaya kerana hanya memenuhi keinginan politik, bukan keinginan kebangsaan.
Malaysia mempunyai Bahasa Kebangsaan (iaitu bahasa Melayu), sebagaimana Thai mempunyai bahasa kebangsaannya, dan Indonesia mempunyai bahasa kebangsaannya. Seperti di dua negara jiran kita, hadiah sasteranya hanya diberikan kepada karya penulis yang menulis dalam bahasa kebangsaan masing-masing (sama ada Thai atau Bahasa Indonesia, atau Bahasa Melayu di Malaysia).
Bahasa Melayu telah mempunyai karya sastera tradisional sejak ribuan tahun (seperti pantun yang dianggap genius), dan karya-karya agung seperti Hikayat Hang Tuah dan Sulalat al-Salatin sejak ratusan tahun lampau. Ini warisan sah bagi kesusasteraan modennya (dalam bahasa Melayu) yang wajar dianggap sebagai sastera kebangsaan Malaysia.
Mempertimbangkan Anugerah Sastera Negara untuk karya yang bukan dalam Bahasa Kebangsaan (seperti luahan pendapat Fuad) adalah mencabul Fasal 152 Perlembagaan Persekutuan, dan pendapat itu seolah-olah cenderung ke arah konsep Malaysian Malaysia.
Daulatkan Bahasa Kebangsaan dalam semua aspek kehidupan rakyat Malaysia!
